10 oktober 2024

Voor vandaag hadden we wel kaartjes voor het openbaar vervoer en dat was inclusief het vervoer met de in San Francisco beroemde cable car (kabeltram). Als je in San Francisco ben dan moet je dat, ook al is het erg toeristisch en moet je soms lang in de rij staan, een keer gedaan hebben.

Cable car

De kabeltram van San Francisco kan je niet uit het straatbeeld wegdenken en is voor San Francisco wat de dubbeldekker voor Londen is. Vroeger gebeurde het vervoer van mensen en goederen met paardentrams, maar daar gebeurden veel ongelukken mee, omdat bij slecht weer de straten in het heuvelachtige gebied glad werden. In 1869 vond Andrew Smith Hallidie dat daar wat aan moest veranderen toen hij meerdere paarden zag verongelukken. Hij nam het initiatief voor de cable cars en in 1873 reed de eerste kabeltram over Nob Hill. Daarna is er weinig veranderd. De besturing is nog steeds handmatig en daarom worden ze vandaag gezien als een rijdend monument. Je hebt nog 3 verschillende routes die allemaal op een andere manier door het centrum lopen.

Niet zo heel ver van ons hotel was een opstap plaats voor de kabeltram, in Hyde street en daar zijn we naar toe gelopen, en daarna met de kabeltram richting Lombard Street waar we uitgestapt zijn.

Lombard Street

Lombard Street is een van de meest bekendste straten van San Francisco, en dus ook een van de meest gefotografeerde. Deze straat ligt in de wijk Russian Hill en is een kronkelweg met 8 haarspeldbochten en behoorlijk steil. Je kunt het als voetganger via de trappen doen of met de auto via de weg, maar steil is het!

De kabeltram stopt aan de lage kant van de Lombard Street, dus wij moesten dus naar boven lopen wat dus best wel een uitdaging was. Daarna zijn we weer naar beneden gelopen richting de haven. De kabeltram was ondertussen al heel druk geworden en dus geen leuke optie meer. In de buurt van de haven hebben we eerst nog gezond ontbeten, want dan hadden we nog niet gedaan, en daarna hebben we de bus richting de Golden Gate Bridge gepakt, nog een attractie die je niet mag missen als je in San Francisco bent.

Golden Gate Bridge

De Golden Gate Bride is met zijn felrode kleur het bekendste symbool van de stad. De brug overspant het gelijknamige zeegat Golden Gate Strait, dat de baai van San Francisco met de grote oceaan verbindt. De brug is gebouwd in de Art Deco stijl tussen 1933 en 1937, en heeft een totale lengte van 2737 meter, waarmee het toen de langste hangbrug ter wereld was. De twee brugtorens hebben een indrukwekkende hoogte van 227 meter en die verdwijnen ook regelmatig in de mist. Het is een zeer populaire plek voor toeristen, maar ook en populaire plek voor mensen die een einde aan hun leven willen maken. Tegenwoordig hangt er een veiligheidsnet onder de brug om dit tegen te gaan. (Golden Gate Bridge Suicide Barrier)

Wij hebben eerst wat rondgelopen, foto’s gemaakt en even bij het bezoekerscentrum gekeken, en zijn daarna via het voet/fiets pad naar de overkant gelopen. De bedoeling was om aan de overkant naar het uitgangspunt bij Battery Spencer te gaan, waar het uitzicht schitterend moet zijn, maar dat was best wel een stijl stukje en omdat we allebei wat last van onze knie hadden besloten we maar om terug te gaan en tevreden te zijn met wat we wel gezien hadden. We wilden tenslotte ook nog meer van San Francisco zien. Niet ver van de Golden Gate Bridge ligt het Palace of Fine Arts en dat was onze volgende bustop.

Palace of Fine Arts.

Het Paleis voor Schone Kunsten is een expositiecentrum dat is gebouwd in een Griek-Romeinse stijl met tentoonstellingsruimtes en een theater, maar ook ruimtes voor bedrijfsevenementen, privéfeesten, beurzen, bruiloften en meer. Oorspronkelijk gebouwd voor de Panama-Pacific tentoonstelling van 1915. Na de verwoestende aardbeving en brand van 1906 wilde San Francisco de wereld te laten zien hoe het uit de as was herrezen. In 1910 werd door leiders uit het bedrijfsleven en de burgerij besproken of de stad de locatie zou worden van de eerste grote wereldtentoonstelling van de eeuw, een grootse tentoonstelling ter ere van de voltooiing van het Panamakanaal. Binnen twee uur werd $ 4 miljoen opgehaald en versloeg San Francisco concurrenten als New Orleans en Washington, DC om de Panama-Pacific International Exposition van 1915 te organiseren.

Het Paleis voor Schone Kunsten is het werk van de Californische architect Bernard Maybeck. Een Piranesi-gravure met een Romeinse ruïne weerspiegeld in een zwembad was de inspiratie voor Maybeck. Hij wilde hiermee ‘de sterfelijkheid van grootsheid en de ijdelheid van menselijke wensen’ laten zien. Net als andere onderdelen van de beurs was het de bedoeling dat het Paleis aan het einde van de beurs zou worden afgebroken, maar dat is dus niet gebeurd.

Hier hebben we ook even rondgelopen en lekker van de rust genoten, want echt druk was het hier niet. Een paar verdwaalde toeristen, een bruidspaar en een paar voorbijgangers, dus uitstekend om een foto’s te maken en rustig te genieten van het zonnetje.

Daarna ging het wat minder, we wilden nog even kijken bij het Golden Gate Park wat ook in de buurt was, maar we liepen verkeerd naar de bushalte, en toen we eenmaal in de bus zaten stapten we op het verkeerde punt uit. Toen we er eindelijk waren viel het een beetje tegen, maar we hebben nog wat rondgelopen in de botanische tuinen en in de Japanse theetuin waar we ook wat gegeten hebben. Daarna zijn we met de bus en de metro weer richting centrum gereden. Hier zijn we nog even bij Union Square geweest en daarna China Town waar we ook nog even de verkeerde kant opliepen.

We wilden eigenlijk ook nog even naar de Painted Ladies, een rijtje typische huisjes in Victoriaanse stijl met trappetjes, maar het was best wel laat en we waren ook wel moe, dus hebben we dit maar overgeslagen, maar hier nog een foto geplukt van het internet. We zijn terug naar het hotel gegaan waar we in de buurt ook gegeten hebben.