Helaas was vandaag de laatste dag van onze vakantie weer aangebroken. Vandaag hadden we eigenlijk nog de hele dag, want we zouden pas aan het eind van de middag opgehaald worden. Maar op zo’n laatste dag doe je toch niet veel meer. We hebben wel nog een wandeling gemaakt, maar dat hebben we bijna elke dag wel gedaan. We zijn nog even langs het marathon parcours geweest, wat hier niet zover vandaan ligt. Ik moet er niet aan denken om hier een marathon met die warmte te lopen, maar aan de andere kant, hier is het natuurlijk wel allemaal begonnen. Gelukkig hadden we een goede terugreis zonder oponthoud.
De laatste dag Nea Makri
Nea Makri is best een aardig plekje om te verblijven, maar zorg dan wel dat je aan de goede kant zit. De plek waar wij zaten was wel een beetje vergane glorie, maar het hotel was dik in orde. Een stukje verder was het allemaal wat luxer en had je betere voorzieningen voor de strandganger. Voor de rest valt er niet zoveel te doen, dus een auto is wel een pré als je wat meer wilt zien en niet afhankelijk wilt zijn van het openbaar vervoer of de dure excursies van de reisorganisator.
Vandaag weer een rustig dagje na de drie eilandentocht van Gisteren. We hebben weer wat in de buurt rond gewandeld, , wat gezwommen en lekker geluierd. Onze wandeling ging weer langs de kust, want een eindje verder moest volgens de gegeven “the Sanctuary of the Egyptian Gods” dus het Heiligdom van de Egyptische Goden zijn. we waren daar al een keer langs gelopen, maar hadden toen niks gezien. Het ligt dus bij het dorpje Brexiza (tussen Marathon en Nea Makri) , met betonnen replica’s van de belangrijkste beelden die er zijn gevonden en nu in het museum van Marathon staan. Je kan er ook de resten van een badhuis vinden dat is gebouwd door Herodes Atticus (ongeveer in het jaar 160), maar het belangrijkste was het heiligdom, gebouwd op een klein eilandje omringd door moerasland. Met dit heiligdom, bekend als “heiligdom van Canopus”, deed Herodes Atticus keizer Hadrianus na, die bij zijn grote villa in Tivoli een Serapeion liet bouwen op een klein eilandje. Iomringd door een waterpartij. Rondom stonden er indrukwekkende toegangspoorten die bewaakt werden door Egyptische goden. Er is niet zoveel meer van over en veel beelden zijn ingepakt, maar als je er rondloopt krijg je toch wel een indruk hoe het vroeger ongeveer geweest moet zijn.
21 september. Vandaag weer vroeg op want we moesten al vroeg in de ochtend in de haven van Athene zijn voor een boottocht naar de drie eilanden Poros, Hydra en Aegina. We waren weer met zijn tweeën vanuit Nea Makri en hadden daarom weer een privé transfer met een taxi. De zon kwam net boven de heuvels toen wij in de haven aankwamen. We hadden nog wat tijd dus hebben we eerst wat foto’s gemaakt voordat we aan boord gingen.
Wij waren redelijk vroeg aan boord, maar als je kijkt wat er na ons nog allemaal aan boord kwam dan kan je wel tot de conclusie komen dat dit een zeer goed verdien model is. Aan boord vond ik het er allemaal een beetje rommelig aan toe gaan. Het was niet echt duidelijk wat de bedoeling was. Later bleek dat er per taal een sessie gehouden werd, maar dat werd alleen maar omgeroepen in de taal die aan de beurt was. Voor de sessie in het engels werden er eerst nog sessies in het spaans, russisch , Chinees, Japans en nog meer talen gehouden en het duurde dus best wel lang voordat we aan de beurt waren. Je werd dan in een salon bij elkaar geroepen waar dan alles uitgelegd werd, maar vooral werden er nog extra excursies voor op de eilanden verkocht. Wij besloten dat niet te doen omdat we liever zelf wat rondkeken en we het toch ook wel wat prijzig vonden. Onderweg naar het eerste eiland Poros maar een beetje rondgelopen op de boot en af en toe wat foto’s genomen. De zon scheen wel, maar het was toch nog best wel fris zo vroeg in de morgen op het water.
Onderweg naar Poros
Poros. Poros is een van de Saronische eilanden en die liggen dus in de SaronischeGolf. Poros is ongeveer 23 km2 groot en telt rond de vijfduizend vaste inwoners. Poros bestaat eigenlijk uit twee eilanden, Sferia en Kalavria. Sferia is het kleinste eiland, en hierop is het grootste deel van de hoofdstad Poros-stad gebouwd. Het grotere eiland, Kalavria, is het groene vruchtbare deel van Poros. Tussen de twee eilanden is een smal kanaal, de twee eilanden zijn met een brug verbonden. Het eiland is grotendeels bedekt met dennenbomen, olijfbomen en citroenbomen. De historische torenklok op de top van de heuvel is de meest gefotografeerde bezienswaardigheid op Poros, en dat hebben wij natuurlijk ook gedaan. Hier boven heb je een mooi zicht over de stad en kust van Peloponessos dat er tegenover ligt. Poros is ook een stad met smalle steegjes en witte huisjes. In het stadje, dat gebouwd is op de hellingen van een heuvel, zijn er leuke traditionele taverna’s, souvenirwinkeltjes, bars, juweliers en boetieks. Je hebt een archeologisch museum op het Korizi-plein dat zeker de moeite waard is als je daarin geïnteresseerd bent. Hier zijn voorwerpen te zien van de tempel van Poseidon en van Oud-Trizina. In het zuidoosten van Poros liggen ook nog de kloosters van Kalavria en van Zoodochou Pigis, maar daar hadden we niet echt tijd voor.
Poros
Daarna gingen we richting Hydra. Onderweg kan je genieten van Griekse muziek en dans en de helft van de passagiers van een uitgebreide lunch. De andere helft mag dan onderweg naar Aegina gaan lunchen.
Hydra. Hydra is dus ook een van de Saronische eilanden. Het ligt vlakbij de kust van de Peloponnesos. Op dit eiland heeft ongeveer 2000 inwoners die zich vooral met het toerisme en de visserij bezig houden. Het eiland ligt niet ver van Athene, en is daarom ook een populaire bestemming voor Atheners. In de oudheid waren hier veel waterbronnen en daar heeft het eiland dan ook de naam Hydra aan te danken. Hydra heeft een rijke geschiedenis en dat zie je al bij het binnenvaren. In de pittoreske haven zie je traditionele herenhuizen, kantelen, de marine-academie en musea. Ook zie je natuurlijk weeer veel gezellige terrasjes en allerlei winkeltjes voor de toeristen.
In Hydra-stad, wat het enige stadje op het eiland is, is het verboden voor auto’s en motors. Het transport van goederen wordt door ezels gedaan, nu wordt het ook als een toeristische attractie gezien om je met een ezel te laten vervoeren. Hydra-stad ligt tussen twee rotsachtige heuvels. Hierop zijn veel traditionele huizen gebouwd met rode daken en blauwe deuren en ramen.
Hydra
Hydra is één van de Griekse eilanden met een grote maritieme traditie. Het speelde een belangrijke rol in 1821, het jaar van de opstanding tegen de Turken.
Een andere bezienswaardigheid op dit eiland is de Tempel van Aphaia, wij hebben die niet bezocht omdat je dat als excursie erbij moest boeken en dan had je niet veel tijd meer voor de rest. Wij hebben dus op het gemakje een rondje gelopen en hier en daar wat rondgekeken. Het is tenslotte vakantie.
Aegina Aegina is ook weer een van de Saronische eilanden en ligt zo’n 27 km van Athene. Volgens de Griekse mythologie, was Aegina een mooie prinses waarop de god Zeus verliefd werd. Hij naar haar mee naar dit onbewoonde eiland en kregen een zoon Aeacus die de eerste koning op dit eieland werd. Bezienswaardigheden zijn oa de Tempel van Aphaea, die op de top van een heuvel in het noordoosten van het eiland. Het Parthenon is gebouwd met deze tempel als voorbeeld. Ook het klooster en de kerk van Agios Nektarios is een grote bezienswaardigheid op het eiland. Beide liggen echter op enkele km’s van de stad en moest je appart bijboeken in een excursie. Wij hebben dit niet gedaan, maar hebben zelf wat rondgelopen in het stadje en daar wat dingen bekeken.
Aegina
Toen we weer terug aan boord moesten werd het al een beetje schemerig. Aan boord nog wat genoten van Griekse muziek en dans en toen we weer terug in de haven van Athene waren stond onze privé taxi chauffeur ons al op te wachten. Hij bracht ons door het drukke avondverkeer van Athene weer terug naar ons hotel in Nea Makri. Conclusie over deze drie eilanden trip: Het is best een mooie trip, maar je moet veel bezienswaardigheden als extra excursie bijboeken en je hebt niet echt veel tijd op de eilanden. We denken dat je beter zelf met de veerboot naar een van de eilanden kan gaan en dan zelf met de bus of zo naar de bezienswaardigheden te gaan om daar op je gemakje rond te kijken.
de derde en de vierde dag hebben we na de drukke dag in Athene maar rustig aan gedaan. We hebben in de buurt wat rondgelopen, wat gezwommen en natuurlijk lekker gegeten en gedronken. Hier valt dus niet echt veel over te vertellen, maar we hebben weer genoeg foto’s gemaakt waarvan je hieronder een selectie kunt bekijken.
Meestal verkennen we de omgeving een beetje op de eerste of tweede dag en dat hebben we dus ook deze keer gedaan. We hebben een stukje langs de kust gelopen, eerst een stukje naar rechts, want de taxi chauffeur had gezegd dat daar een paar goede vis restaurants zaten, maar wat wij zagen was meer vergane glorie dan wat anders. Daarna een stukje naar de linkerkant. Daar had je wel meer restaurants die er toch wel wat beter uitzagen. Ook had je nog wat verder wat meer luxere hotels en wat meer verzorgde stranden. Ook zijn we nog even richting het centrum gelopen om te kijken waar de bushalte was. We waren van plan om de volgende dag met de bus naar Athene te gaan, dus moesten we wel weten waar en hoe laat we op moesten stappen. De bushalte was vlak bij een kerk, maar we zagen dat het bijna 2 uur met de bus was, dus besloten we om in ieder geval ’s ochtends gebruik te maken van de transfer die het hotel bood, want dan zou het maar een half uurtje duren.
’s Middags hebben we rustig aan gedaan en nog wat bij het zwembad van het hotel rondgehangen. ’s Avonds lekker gegeten en nog een kleine wandeling gemaakt en daarna op tijd naar bed gegaan want de volgende dag zouden we al vroeg naar Athene gaan.
Deze reis naar Nea Makri zouden we voor de verandering eens een keer vliegen vanaf Eindhoven. Dit hadden we nog nooit eerder gedaan, maar Eindhoven airport ligt relatief dichtbij, en je hoeft niet langs door de Randstad. Misschien lag het ook aan het tijdstip, we moesten om 14.55 uur vliegen dus konden we na de spits vertrekken, maar we reden er zonder noemenswaardig oponthoud naar toe. Parkeren op 5 minuten loopafstand van de terminal. De parkeerplaats stond trouwens wel behoorlijk vol, dus moesten we ver achteraan parkeren en was het wel iets meer dan 5 minuten lopen. Inchecken hadden we thuis al gedaan, dus koffers op de drop off baan en eigenlijk bijna zonder controle naar de gate. We hadden dus nog tijd zat over, dus nog wat rondgelopen en wat gedronken voordat de boarding begon.
Op Eindhoven airport
Onderweg was het best wel helder weer, en we zaten deze keer niet direct bij de vleugel dus hadden we best mooi uitzicht. Rond 19.00 uur zijn we geland op de luchthaven van Athene, die ligt op zo’n 35 km van Athene en op zo’n 24 km van Nea Makri. We hadden via Sunweb de transfer naar het hotel geboekt, maar we waren de enigen die die kant opmoesten dus hadden we een prive transfer met een taxi richting hotel. Nea Makri zelf is wel een beetje vergane glorie. in de buurt waar wij zaten was veel gesloten en redelijke verouderd. Het hotel waar wij zaten was goed, en de kamers zagen er goed verzorgd uit, maar een ander gebouw wat ook bij het hotel hoorde zag er wat verwaarloosd uit. Later hoorde we dat dat gedeelte was toegewezen aan asielzoekers maar daar hebben we eigenlijk verder weinig of geen last van gehad. Het was al wat laat dus hebben we de koffers in de kamer gezet en zijn toen maar gelijk gaan eten.
Ergens boven de Alpen
We waren toch best wel moe, dus hebben we een restaurant vlak bij het hotel genomen. We konden van het menu kiezen, maar we konden ook voor de vangst van de dag kiezen. Dat zag er wel goed uit, dus hebben we voor het laatste gekozen, een flinke vis, vraag me niet welke soort, want dat ben ik vergeten. Om te drinken hebben we maar gelijk een grieks biertje geprobeerd
De vangst van de dagHet biertje smaakte ook best goed
Na het eten hebben we nog wat opgeruimd op de hotelkamer en zijn daarna vrij snel gaan slapen.
wat hier niet zover vandaan ligt. Ik moet er niet aan denken om hier een marathon met die warmte te lopen, maar aan de andere kant, hier is het natuurlijk wel allemaal begonnen. Gelukkig hadden we een goede terugreis zonder oponthoud.
