18 september. Vandaag alweer onze laatste dag. ’s ochtends de boel ingepakt, de fietsen weer op de fietsendrager gezet en uitgecheckt. Vandaag zouden we op de terugweg nog naar het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen gaan. Juan was daar nog nooit geweest en voor mij was het al een behoorlijk tijdje geleden. We hadden nog niet ontbeten, dus we reden eerst even langs de supermarkt in De Rijp waar we een lekker broodje en wat te drinken gekocht hebben. Daarna richting Enkhuizen gereden waar we de auto op de grote parkeerplaats gezet hebben en we met de boot naar het Zuiderzee museum gevaren. Voor vandaag gaven ze weer een mooie zonnige dag af, maar ’s ochtends was het nog een beetje frisjes. Het was lekker rustig dus we konden overal op het gemakje goed kijken ondanks het feit dat je vanwege de Corona maatregelen maar met zijn tweeën of één gezin binnen mocht kijken. Klik op onderstaande link voor meer informatie over het Zuiderzee museum
Tussendoor zijn we ook nog even Enkhuizen zelf in geweest waar we wat gegeten en gedronken hebben. Daarna nog even terug. Of het nu komt omdat het wat laat in het seizoen was of door dat Corona gedoe, maar het voordeel is wel dat het lekker rustig is dat je dus ook rustig op je gemakje kan rondkijken. Al met al weer een leuke interessante dag. Op de terugweg zijn we over de dijk richting Lelystad gereden. Bij Utrecht nog even in de file gestaan en op een paar andere plaatsen even wat langzaam rijdend verkeer, maar dat viel gelukkig allemaal erg mee. Rond 19.30 waren we weer thuis waar we niet veel meer gedaan hebben. Opruimen was voor de volgende dag.
17 Mei, vandaag nog steeds mooi weer, dus nog een dagje op de fiets weg. Vandaag stond Alkmaar op het programma. Alkmaar is natuurlijk de kaasstad van Nederland, maar er is ook wel meer te zien. De stad heeft een oud centrum met veel monumenten, en voor de liefhebbers een leuk winkelgebied en natuurlijk veel gezellige terrasjes, café’s en restaurants Je hebt er het Stedelijk Museum, het Biermuseum, het Beatlesmuseum en natuurlijk het Kaasmuseum. Ook ben je vanuit de stad zo op strand of in de duinen. Vandaag besloten we niet moeilijk te doen en gewoon de makkelijkste route te pakken. Dit was een parallelweg langs de N244 bijna helemaal rechtdoor. In Alkmaar wat rondgelopen en verschillende dingen bekeken. Daarna op een leuk plekje even wat gedronken en gegeten. Het Hof van Sonoy Een gebouw dat vele functies heeft gehad. Van klooster tot restaurant. Het Sint Maria Magdalena klooster werd in de 15e eeuw ten noorden van de stad gebouwd maar ligt tegenwoordig, door stadsuitbreidingen, midden in de stad. Sinds de bouw heeft het ook gediend als dakloze opvang en privé woning. Nu is het een mooi restaurant. Op de poort staat “Diaconie Oude Mannen En Vrouwen Huys”, daar passen we zachtjes aan goed bij 😁
Daarna nog wat rondgelopen en bekeken, o.a. de grote kerk, langs de molen van Piet die op het bolwerk staat (net Middelburg), langs het stadhuis en langs het huis met de kogel waar een heel verhaal achter zit. Zie onderstaande link, waar je ook wat informatie kan vinden over de andere bezienswaardigheden in Alkmaar.
Daarna twijfelden we een beetje wat we zouden doen. Richting de kust (Egmond aan zee), of nog meer naar het noorden richting Scharwoude. We kozen voor het laatste. Bij ons op Walcheren heb je al kust genoeg en ik had iets gelezen over Broekerveiling in Broek op Langedijk wat me wel interessant leek. Dus die kant maar opgereden, tenminste dat dachten we, kaart lezen is ook een kunst. Eerst een stukje de verkeerde kant opgereden, maar uiteindelijke toch op de juiste route terecht gekomen. Onderweg richting Sint Pancras nog langs een paar mooie molens op een rijtje gereden.
Broekerveiling is de oudste doorvaargroenteveiling ter wereld. Hier in Broek op Langedijk is in 1887 het veilen bij afslag ontstaan. Dit systeem wordt nog steeds alle grote veilingen toegepast. Het historische veilinggebouw en de markante lighallen zijn boven het water zijn gebouwd. Het veilinghuis is gebouwd in de stijl van de late Jugendstil. De originele veilingklok uit 1903 is nog steeds aanwezig. De BroekerVeiling was van 1912 tot 1973 samen met een aantal andere veilingen het hart van de tuinbouwcultuur in Noord-Holland. Vroeger werd het gebied rond de Broekerveiling. ‘Rijk der Duizend Eilanden’ genoemd. Ruim 15.000 kleine vruchtbare eilandjes waren het. Allemaal door mensenhanden gegraven. Nu is daar nog een klein deel van over. Door met de rondvaartboot mee te gaan of zelf een boot te huren kan je hier een impressie van krijgen.
Wij hebben dus in het museum rond gelopen en zijn me de rondvaartboot meegegaan. De schipper wist op een leuke en interessante manier de geschiedenis van het gebied te vertellen. Daarna weer op de fiets gestapt, nog wat foto’s genomen via een iets andere route weer naar ons huisje gereden waar we onze dorst gelest hebben met een lekker biertje.
Woensdag 16 september, vandaag zouden we naar Volendam en Edam gaan. Weer rond 9 uur op de fiets gestapt, en het Noordhollandsch Kanaal gevolgd tot Purmerend. Dit was grotendeels fietspad dus dat was wel lekker.
In Purmerend moesten we even goed kijken hoe we moesten rijden, dat is heel handig op je telefoon als je je leesbril niet bij je hebt, maar uiteindelijk toch met een kleine omweg de weg gevonden. Weer via een fietspad op de Purmerdijk langs De Where naar Edam. Daarna de bordjes gevolgd naar Volendam wat gewoon aan Edam vast ligt.
In Volendam wat rondgelopen en wat gegeten. Volendam is een authentieke vissersdorpje met oude straatjes. Bijvoorbeeld het Doolhof en de Oude Kom. Hier zie je straatjes en authentieke huisjes die typerend zijn voor de vissersdorpjes rondom het IJsselmeer. Je kan naar het Volendams Museum om wat cultuur te snuiven, of naar het Palingsound museum daar kan je zien hoe het palingroken in zijn werk ging. In de Cheese Factory kan je de Volendamse kaas proeven. Wij hadden met wat rondlopen het meeste wel gezien. Zo groot is het niet, en we vonden het na het eten toch wel wat druk worden, dus besloten we verder of in dit geval terug te gaan naar Edam.
Edam is ook best een leuk stadje om even rond te lopen. Natuurlijk bekend om de Edammer kaas en daarom heb je er ook een kaasmarkt, maar ook andere leuke straatjes grachtjes en bruggetjes.
Ondertussen was de temperatuur gezakt naar zo’n graad of 20 en er was wat bewolking en meer wind gekomen. Om de terug te fietsen was de temperatuur prima, maar de wind had wel wat minder gemogen, want die hadden we nu toch grote stukken tegen.
Voor dinsdag 15 september gaven ze weer temperaturen op die konden oplopen tot boven de 30 graden, maar om nu helemaal niks te doen daar waren we niet voor gekomen. We besloten dus om maar vroeg te vertrekken als de temperatuur nog redelijk was. We stapten dus ongeveer om 9 uur op de fiets voor een ritje van ongeveer 15 km. Ik had een leuke route uitgestippeld die ons grotendeels langs verschillende vaarten naar de Zaanse Schans moest leiden. 2 km verder moesten we dan met een voet/fiets veer het Noordhollandsch Kanaal oversteken. We hadden aan alles gedacht, we hadden zelf mondkapjes meegenomen, maar we waren vergeten te kijken hoe laat het veer ging varen. Dat was dus pas om 10.00 uur. Daar stonden we dan om 9.05 uur. Om nu bijna een uur te wachten hadden we ook geen zin in. Dus een andere route opgezocht. Deze was wel 4 km om maar was in ieder geval sneller dan een uur wachten. Deze route had ik natuurlijk niet van tevoren bestudeerd dus we moesten onderweg wel een paar keer kijken of we wel goed gingen. Na een keer een klein stukje verkeerd gereden te hebben kwamen we gelukkig borden tegen die ons de weg wezen. Na een klein uurtje kwamen we dus aan bij de Zaanse Schans.
De Zaanse Schans is een woon-werkgebied zoals het er in 1850 uitzag . Het is een uniek dorp vol houten huisjes, molens, schuren en werkplaatsen. Voor 1960 was de plek waar nu al die houten huisjes staan een moerasachtig weiland. De huisjes die er nu staan zijn in de loop van de jaren vanaf 1963 verplaatst uit andere delen van Zaandam zodat ze niet gesloopt zouden worden. Een aantal huisjes zijn ook gereconstrueerd. Maar de Zaanse Schans is ook vooral bekend om zijn molens. Je had zaagmolens, oliemolens, molens waar meel, specerijen en kleurstoffen gemalen werden. In de gouden eeuw stonden er meer dan 1000 molens in de Zaanstreek. Nu staan er nog 15, waarvan er 6 bij de Zaanse Schans staan, en 3 kleine speelmolens in de Zaanstreek. Klik op onderstaande link voor wat meer geschiedenis van de Zaanse Schans.
Wij zijn eerst naar het Zaans museum geweest waar je veel van de geschiedenis van de Zaanstreek kunt zien en ook een aantal exposities te bezichtigen waren. Daarna hebben we wat rondgewandeld over de Zaanse Schans en verschillende dingen bekeken zoals de kaasboerderij, de weverij, de kuiperij en meer. Al met al zeer interessant, maar toch iets kleiner dan ik verwacht had. Daarna zijn we weer op de fiets gestapt en nu wel volgens de geplande route met het pontje naar ons huisje gefietst. De temperatuur was ondertussen flink opgelopen tot boven de 30 graden, dus we waren blij dat deze route iets korter was.
’s avonds na het eten nog even een wandeling gemaakt over het park.
We mochten pas om 15.00 uur in het huisje, maar om toch niet heel de dag kwijt te zijn besloten we dat rond 10.00 uur zouden vertrekken. We zouden ons dan melden en dan op de fiets de omgeving wat verkennen. 10,00 uur werd 10.30 uur. We hadden zo’n 2,5 uur gerekend maar dat werd iets langer, mede door een aantal sanitaire stops (deze keer van mij). Voor de rest ging de de reis voorspoedig, maar toen we in West-Graftdijk aankwamen was de weg die onze routeplanner aangaf afgesloten en werden we omgeleid. De omleiding gevolgd en daarna de routeplanner weer. Maar waar we naar toe moesten was ook afgesloten. Nog een stukje verder gereden, maar toen kwamen we aan de andere kant van de eerste afsluiting. Weer omgedraaid en toen even gestopt bij de afgesloten weg waar de routeplanner ons heen stuurde. Dat bleek dus de achterkant van het bungalowpark te zijn. Daar toch maar even gevraagd hoe we er dan wel moesten komen. We moesten dus bijna helemaal terug naar de eerste afsluiting en daar bij de rotonde de parallel weg pakken. Daar stond dus ook een bord met Europarcs en vlaggen, maar die waren mij niet opgevallen. Zeker niet als je domweg alleen naar je routeplanner luistert en kijkt.
We zouden pas om 15.00 uur de sleutel van het huisje krijgen. De bedoeling was om de auto neer te zetten en dan een rondje in de omgeving gaan fietsen, maar het was zo warm dat we besloten om dat toch maar niet te doen en we zijn naar het restaurant gelopen waar we lekker op het terras in de schaduw wat gedronken en tot 15.00 uur gewacht hebben. Daarna de sleutel opgehaald, maar we waren niet de eerste maar gelukkig ook niet de laatste. In deze corona tijd mochten er maar 2 mensen gelijk naar binnen bij de receptie en stond er dus een lange rij voor ons maar even later nog een langere rij achter ons. Er was weinig schaduw dus we stonden lekker in de snikhete zon. Na een minuut of 20, we waren bijna aan de beurt was er iemand bij de receptie zo slim om met een bakje sleutels van de mensen die zich al voor 15.00 uur hadden aangemeld naar buiten te komen om die uit te delen. Toen ging het een stuk sneller en konden we naar het huisje om de boel uit te laden. Daarna toch maar even de fiets gepakt om in het naburige dorp De Rijp wat boodschappen te doen. Daarna lekker makkelijk in het restaurant wat gegeten.
