18 september 2019
Vandaag een dagje Athene
Vroeg opgestaan en ontbeten, want we zouden al om 8.00 uur opgepikt worden voor onze transfer naar Athene. Samen met een ander stel dat uit België kwam, maar geen Nederlands sprak werden we met een busje naar Athene gebracht en bij het Syntagma plein afgezet. Wij hadden al combi kaartjes gekocht voor de historische sites van Athene en dachten het is nog vroeg, laten we gelijk naar de Akropolis gaan dan is het nog niet zo druk en warm. Maar we waren dus niet de enigen die zo dachten. Er zijn heel veel toeristen in Athene en die willen bijna allemaal de Akropolis zien. Wat een mensenmassa en alhoewel het nog vroeg was begon het toch al aardig warm te worden. Maar het is allemaal zeer indrukwekkend en zeker de moeite waard. Je moet wel heel wat trappen lopen op de top te komen en dat valt niet mee als het zo warm is. De Akropolis ligt ongeveer 80 meter boven de stad en is de bekendste bezienswaardigheid van Griekenland.
Akropolis betekent hoge stad, vanuit vrijwel heel Athene is deze afgeplatte berg te zien. Op de top staat het Parthenon, deze tempel is gewijd aan de godin Athene (Parthenon komt van Athena Parthenos, de Maagd Athene). De tempel werd gebouwd tussen 447 en 438 v. Christus in opdracht van Pericles. Een eerder exemplaar was door de Perzen verwoest. Het Parthenon met zijn Dorische zuilen ziet er bijzonder indrukwekkend uit. De zuilen staan niet loodrecht, maar ze staan een klein beetje uit het lood naar het midden van de tempel. Iedere vier jaar was het Parthenon toneel van een plechtige processie om de geboorte van Pallas Athene te vieren (ze ontsproot uit het hoofd van haar vader, de oppergod Zeus). Bij de Akropolis stonden marmeren sculpturen die deze processie uitbeeldden. Er zijn maar enkele van die beelden te zien in het nieuwe Akropolismuseum. Een aantal andere exemplaren werden begin 19e eeuw geroofd door de Britse ambassadeur Lord Elgin en staan in het British Museum in Londen. Dat museum weigert de beelden terug te geven en dat heeft de verhoudingen tussen Griekenland en Groot-Brittannië geen goed gedaan. In het nieuwe Akropolismuseum is wel ruimte gereserveerd voor de beelden, maar of ze ooit daar komen?
Op de Akropolis staat ook de Ionische tempel Erechtheion. Het Erechtheion is een gebouw dat een belangrijke waarde heeft voor de oude Grieken en de inwoners van Athene. Het is één van de belangrijkste heiligdommen uit de Klassieke Oudheid. De naam van dit heiligdom is afgeleid van koning Erechteus, hij was een belangrijke man voor Griekenland en daarom is dit gebouw naar hem vernoemd.
Voor sommige inwoners van Athene is het Erechtheion zelfs van een nog belangrijkere waarde dan het Parthenon. Het gebouw is een stuk kleiner dan het Parthenon maar is op architecturaal vlak een echte parel en de moeite waard om te bezichtigen. Aan de voorzijde van het gebouw zijn er 6 grote Ionische zuilen die als een soort van wachters het gebouw lijken te bewaken.
Een legendarische mythe verteld dat er hier een strijd tussen de godin Athena en de god Poseidon om de stad Athene plaats vond. Beide Olympiërs wilden de stad, en de regio Attica. Zeus gaf ze de opdracht om een cadeau aan de stad te schenken dat de mens het meest tot nut zou zijn. Degene die het cadeau met het meeste nut zou geven zou winnen.
In de ene overlevering schenkt Poseidon het paard aan de mensheid. In een andere versie slaat hij met zijn drietand in de grond en verschijnt er een spleet waar water uit omhoog sijpelt. De Atheense bevolking was onder de indruk, totdat zij het water proefden en dit zout bleek te zijn.
De godin Athena schonk een olijfboom aan de stad. De olijf kon niet alleen gegeten worden, het bijproduct (olie) kon men ook gebruiken voor verlichting, om mee te koken en zelfs voor hygiënische doeleinden. Athena kwam dus als winnaar uit de bus en verleende haar naam en bescherming aan de stad.
De Erechtheion tempel werd in 421 voor Christus gebouwd en duurde 15 jaar. Het bouwen van de tempel moest tijdens de Peloponnesische Oorlog stilgelegd worden en duurde daarom wel iets langer dan verwacht.
Als je naar boven loopt kom je eerst langs het amphitheater, het Odeion van Herodes Atticus. Dit theater is gebouwd in de tweede eeuw voor muziekuitvoeringen en had een capaciteit van zo’n 5000 toeschouwers. 
Vervolgens loop je verder naar boven, via de trap loop je naar de westelijke poort Propylaea , 
waarna je boven op de Akropolis staat, waar je natuurlijk gelijk het Parthenon ziet, maar ook de kleine Nike tempel en de resten van andere gebouwen zoals de tempel van Rome en Augustus.
Tijdens restauratiewerkzaamheden is veel origineel beeldhouwwerk van de Akropolis vervangen door kopieën. Dit werd gedaan om te voorkomen dat ze nog verder zouden worden aangetast door luchtvervuiling en de grote aantallen bezoekers. De originelen zijn te zien in het Nieuwe Akropolismuseum.
Hierna zijn we nog naar verschillende andere historische sites geweest zoals de Ancient Agora, wat iets betekent als oude verzamelplaats, en dit was het hart van het oude Athene. Het beste gebouw dat hier het best intact is gebleven is de tempel van Hephaisteion. De Ancient Angora omvat een vrij groot gebied en je kan hier wel een paar uur in rondlopen.
de Roman Agora, een veel kleinere site waar niet veel meer intact gebleven is. Er is een gebouw dat nog wel bijna intact is, en dat is “The Tower of the Winds” dat ongeveer 50 BC gebouwd is. Een 12 m hoge kloktoren van marmer waarvan ze zeggen dat het het eerste meteorlogische station van de wereld was.
Hadrians Library, de Olypieion (Tempel van Zeus), dit moet vroeger een indrukwekkende tempel geweest zijn (44m breed en 110m lang), nu zie je alleen nog een paar imposante zuilen. Kerameikos en Lykeion(Aristotles School of Philosophy), maar als je op de Akropolis bent geweest dan valt de rest wel wat tegen. De Ancient Agora was zeker nog de moeite waard. De andere sites zijn wat minder, maar als je van de oude griekse geschiedenis houdt dan zijn ze met de verhalen erbij natuurlijk wel de moeite waard.
Voor de rest hebben we nog wat rondgelopen op verschillend plekken in Athene, terasje gepakt, en aan het eind van de middag nog wat gegeten voordat we weer terug naar Nea Makri zouden gaan. We pakten de Metro omdat het busstation toch wel een flink eindje verder was. Toen we wilden uitstappen waren er een paar (dronken) jongelui die een beetje vervelend waren. Later in de bus merkte ik dat ik mijn telefoon kwijt was en toen ik mijn nummer belde met Juan haar telefoon, kreeg ik gelijk de boodschap dat dit nummer niet bereikbaar was, dus vermoed ik dat die in de metro gewoon gejat is. Iets waar ik dan totaal niks van gemerkt hebt, en mijn telefoon zit toch meestal in een vrij strakke broekzak aan de voorkant. Al met al is Athene een stad met veel bezienswaardigheden, maar net als in de meeste grote steden heel druk en ook wel met een grote luchtverontreiniging.
