24 mei.
Vandaag naar het Tianhe meer. Dit was weer met een speciale buslijn. Eerst moesten er met de gewone bus naar een andere halte waar deze bus zou vertrekken. Het speciale eraan is dat die buslijnen als eindpunt een attractie of bezienswaardigheid hebben, maar voor de rest gaan ze gewoon wel langs allerlei dorpjes. Het Tianhe meer staat bekend om zijn mooie natuur met Karst gebergte, watervallen en grotten. Dit keer duurde de busreis ongeveer anderhalf uur. Vandaag was het droog en zou de zon gaan schijnen, maar toen we weg gingen was het nog een beetje grijs. Daar aangekomen moesten we eerst nog tickets kopen, je kon dan ook gelijk tickets kopen voor een kabelbaan en dat leek ons wel leuk. We moesten nog een heel eind lopen naar de eigenlijke ingang, maar je kon je ook laten brengen door een wagentje voor een paar RMB. Lui dat we waren, we zouden waarschijnlijk toch nog genoeg moeten lopen vandaag, kozen we voor het laatste. Binnen werden we gelijk lastig gevallen door lokale mensen die wat fruit of andere dingen aan toeristen proberen te verkopen. Het eerste stuk was niet echt veel bijzonders en ik dacht nog als we hiervoor dat eind in die gammele bus voor hebben moeten zitten. Maar hoe verder we het park in kwamen hoe mooier het werd. Schitterende watervallen, mooie uitzichten.
We zijn ook door grotten geweest. De Konling Cave. De totale lengte van deze grot is 1400 meter. Op het breedste punt is het ongeveer 80 meter, op het smalste maar 2 meter. Eerst met een bootje en later nog een heel stuk lopend. Dat ziet er meestal best wel mooi uit. Ik vind het alleen jammer dat ze dan van de gekleurde lampen ophangen, dan gaat het natuurlijke er wel een beetje vanaf. Door te flitsen kon ik het effect van de gekleurde lampen op sommige plaatsen wel weghalen.
Toen kwamen we bij de kabelbaan. We moesten eerst over een gammel hangbruggetje naar het startpunt. Dat was even schrikken, het was niet zomaar een kabelbaantje, maar een overspanning van zo’n 400 meter over een behoorlijke diepte. Je werd in een soort tuigje gerezen en daarna vast gehaakt aan de kabel. Even diep ademhalen en daar ging je dan. Maar we hebben het overleeft en zijn heelhuids aan de andere kant terecht gekomen. Toen waren we ook weer vlak bij de uitgang. De bus terug zat behoorlijk vol en we hebben dan ook bijna heel de terugweg (anderhalf uur ) moeten staan.
