2 juni
We werden afgezet bij de metro. De metro is het ideale vervoer in Shanghai, alleen jammer dat het op de meeste trajecten heel erg druk is. Bij de Oriental Pearl televisie toren was het plan om daar naar boven te gaan, maar

het regende en boven bij de toren was het nevelig dus zou je weinig kunnen zien boven en dat vonden we dan ook zonde van het geld en onze tijd en hebben we dan ook niet meer gedaan. De toren is 468 meter hoog maar is vooral bekend om zijn vorm. Bij helder weer kan je boven helemaal tot de Yangtze rivier kijken. We hebben daar alleen wat rondgelopen en wat foto’s gemaakt. Ondertussen had Bo gebeld, Bo is weer iemand anders waarmee ik een paar dagen heb gereisd. Zij had weinig tijd want ze was pas weer gaan werken na haar bevalling, maar ze werkte daar in de buurt en ze had wel tijd om met ons te lunchen en even bij te praten. Hierna de taxi gepakt richting Yuyuan park. De eerste taxichauffeur vroeg 100 RMB, maar Tina had gezegd dat het niet zover was, dus dat kon nooit, die hebben we dan ook niet genomen. De tweede taxichauffeur gebruikte gewoon de meter en toen kwamen we uit op 20 RMB. Als je dus niet uitkijkt dan wordt je dus behoorlijk afgezet als toerist. Veel mensen denken ook dat Juan geen chinees is en als ze dan chinees begint te praten dan verandert soms ook gelijk hun houding. Daar aangekomen regende het nog steeds, maar er waren ook droge perioden. Yuyuan park heeft een 400 jaar oude geschiedenis en ligt in een gedeelte van de stad waar ook de stadstempel zich bevindt. Daar rondgelopen, de tempel bezocht en de tuin en hier en daar nog wat van de Shanghaise specialiteiten geproeft. Aan het eind van de middag begon het even heel hard te regenen. We besloten om toen eerst maar even wat te gaan eten en dan zouden kijken wat het weer deed. Na het eten was het bijna droog en we zagen dat het naar de Bund maar net 2 km was dus besloten we dat stukje maar te lopen. De Bund is een 1,5 km lange oeverpromenade langs de Huangpu rivier en een van de belangrijkste toeristische attracties van Shanghai. Oorspronkelijk maakte de Bund deel uit van een Engelse handelsnederzetting, later de Internationale Concessie, en was gelegen net buiten de stadmuren van Shanghai. Het groeide uit tot een financieel- en handelscentrum. De bebouwing is een mengeling van stijlen in kantoorgebouwen van de periode van 1880 tot 1940. Omdat ze het karakter van de Bund willen behouden is er wel een limiet gesteld aan de hoogte van de gebouwen, maar aan de overkant van de rivier geldt dat niet en worden er wel torenhoge wolkenkrabbers gebouwd.

Toen we daar aankwamen was het nog niet helemaal donker maar begon het net een beetje te schemeren. We moesten toen weer even schuilen voor de regen en daarna was het wel donker en werden de lichten van de skyline van Shanghai ontstoken en konden we dit bewonderen en nog een proberen een paar mooie plaatjes te schieten. Daarna weer de metro gepakt richting Tina’s huis.